لیسترین (Listerine) برند مشهور دهانشویه در سراسر جهان است. این برند آمریکایی توسط جوزف لارنس در سال ۱۸۷۹ به بازار عرضه شد. داستان لیسترین از آنجای شروع شد که دکتر انگلیسی جوزف لیستر با الهام از ایده‌های لوئی پاستور در مورد عفونت میکروبی، در سال ۱۸۶۵ نشان داد که استفاده از اسید کربولیک روی پانسمان‌های جراحی میزان عفونت پس از جراحی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. کار لیستر به نوبه خود دکتر جوزف لارنس، ساکن سنت لوئیس را به ایجاد یک فرمول مبتنی بر الکل برای یک داروی ضد عفونی کننده جراحی که شامل اوکالیپتول، منتول، متیل سالیسیلات و تیمول ترغیب کرد. لارنس به احترام لیستر، ماده ضد عفونی کننده خود را لیسترین نامید. لورنس امیدوار بود که بتواند استفاده از لیسترین را به عنوان یک میکروب کش عمومی و همچنین ضد عفونی کننده جراحی استفاده کند بر همین اساس فرمول خود را در سال ۱۸۸۱ در اختیار داروسازی به نام جوردن لمبرت قرار داد. سپس لمبرت شرکت داروسازی لمبرت را راه اندازی کرد و لیسترین را به بازار عرضه کرد. لیسترین در سال ۱۸۹۵ برای مراقبت از دهان و دندان به دندانپزشکان معرفی شد و اولین دهانشویه بدون نسخه‌ای بود که در سال ۱۹۱۴ در ایالات متحده فروخته شد. در سال ۱۹۵۵ لمبرت فارماکال با شرکت وارنر-هودنت مستقر در نیویورک ادغام شد و به شرکت داروسازی وارنر-لمبرت تبدیل شد. در سال ۲۰۰۰ ، فایزر Warner-Lambert را خریداری کرد. از سال ۱۹۲۱ تا اواسط دهه ۱۹۷۰ لیسترین نیز به عنوان پیشگیری کننده و درمان کننده سرماخوردگی و گلودرد به بازار عرضه شد. محصولات این برند با شعار “میکروب‌هایی که باعث بوی بد دهان می‌شوند را می‌کشد” تبلیغ می‌شوند. لیسترین تحت مالکیت شرکت بزرگ جانسون اند جانسون قرار دارد.